نوع مقاله : پژوهشی
نویسنده
پژوهشکده فلسفه تحلیلی، پژوهشگاه دانش های بنیادی (IPM)
چکیده
مطابق اصل عدم تفاوت، اِسناد احتمال در حالتی که بین چند امر ممکن مردد هستیم و هیچ دلیلی برای ترجیح یکی بر دیگری نداریم، باید به صورت مساوی صورت پذیرد. اصل عدم تفاوت اصلی شهودی در فلسفه احتمال محسوب میشود و در برخی از تفاسیر احتمال نقشی محوری ایفا میکند. با این حال مجموعهای از پارادکسها علیه این اصل توسعه داده شده است که سازگار بودن آن را مورد چالش جدی قرار داده است. در این مقاله استدلال میکنم که قواعدی که در تفسیر علم اِجمالی از احتمال شهید صدر وجود دارد، بالأخص قاعده حکومت، ظرفیت ارائه یک پاسخ بدیع، منسجم و معقول را به تمام پارادکسهای اصل عدم تفاوت را فراهم میکند. این امر نه تنها میتواند اصل عدم تفاوت را از چالش ناسازگاری تبرئه کند، بلکه به طور غیرمستقیم نظریه احتمال شهید صدر را نیز تقویت میکند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Sadr’s Interpretation of Probability and the Paradoxes of the Principle of Indifference
نویسنده [English]
- Alireza Kazemi
School of Analytic Philosophy, Institute for Research in Fundamental Sciences
چکیده [English]
According to the principle of indifference, we have to attribute equal probabilities to the alternatives that are equally possible. Beyond being intuitive on its own, the principle of indifference plays a significant role in various interpretations of probability. Nonetheless, a group of paradoxes has been found against this principle which seriously challenges its consistency. In this paper, I argue that the rules that M. Baqer Sadr has developed in his “Brief Knowledge” interpretation of probability, particularly the governance principle, provide distinctive resources for offering a novel, coherent, and plausible answer to all of these paradoxes. Consequently, it not only vindicates the principle of indifference from the charge of inconsistency but also lends credence to Sadr’s theory of probability.
کلیدواژهها [English]
- the principle of Indifference
- classical interpretation of probability
- brief knowledge Interpretation of probability
- M. Baqer Sadr
- Bertrand’s paradox
- Wine-Water paradox