فلسفه علم

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

مروری بر اصول و مقوّمات نظریه ی «برنامه ی قوی» دیوید بلور و برخی منتقدان وی

نوع مقاله : مروری

نویسندگان

1 استادیارگروه جامعه شناسی ، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

2 کارشناسی ارشد فلسفه علوم اجتماعی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

دیوید بلور از سردمداران اصلی مکتب ادینبورا با طرح ریزی اصول چهارگانه ای به تنقیح نظریه ی برنامه ی قوی پرداخت. این اصول چهارگانه شامل اصل علیّت، اصل تقارن، اصل بی طرفی و اصل بازتابی است. بنا بر اصل علیّت، جامعه شناسی می بایست روندی علّی طی کند زیرا تنها در این صورت، منجر به ایجاد باور و یا موقعیتی از معرفت میشود و هم چنین انواع علل جدای از امور اجتماعی در ایجاد باورها وجود خواهند داشت. بنابر اصل تقارن و بی طرفی جامعه شناسی نسبت به دوگانگی ها بی طرف بوده و می بایست انواع یکسانی از علل را مورد تبیین قرار دهد. و نکته ی قابل توجه در اصل بازتابی این است که الگوهای تبیین جامعه شناسی معرفت باید برای خود جامعه شناسی قابل اجرا باشد. دو اصل مهم در برنامه ی قوی، اصل تقارن و بعد اصل علیّت است که بستر بحث و بررسی را در میان مدافعان و منتقدان برنامه ی قوی گسترده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A review of the principles and components of David Bloor's "Strong Program" theory and some of his critics

نویسندگان [English]

  • qasem Zaeri 1
  • Mohaddeseh Qashqaee Khavas 2

1 Assistant Professor, Department of Sociology, Faculty of Social Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran.

2 Master of Philosophy in Social Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran.

چکیده [English]

David Bloor, one of the leading leaders of the Edinburgh School, refuted the theory of Strong Program by proposing four principles. These four principles include the principle of causality, the principle of symmetry, the principle of impartiality and the principle of reflexivity. According to the principle of causality, sociology must go through a causal process because only then will it lead to the creation of a belief or a situation of knowledge, and there will also be a variety of causes apart from social affairs in the creation of beliefs. According to the principle of symmetry and impartiality, sociology is neutral towards dualities and must explain the same types of causes. And the remarkable point in the reflexivity principle is that the patterns of explanation of the sociology of knowledge must be applicable to the sociology itself. The two most important principles in a strong program are the principle of symmetry and then the principle of causality, which is widely discussed among the proponents and critics of a strong program.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Strong Program theory
  • The principle of causality
  • The principle of symmetry
  • The principle of impartiality
  • The principle of reflexivity
مراجع
  1. بنتون, ت., & کرایب, ی. (1394). فلسفه ی علوم اجتماعی؛ بنیادهای فلسفی تفکر اجتماعی. (ش. مسمی پرست, & م. متحد, مترجم) تهران: آگه.
  2. زیباکلام, س. (1378). معقولیت و نسبی گرایی-تعین ناقص نظریه ها توسط شواهد تجربی. نقد و نظر, 232-267.
  3. زیباکلام, س. (1379). معقولیت و نسبی‌گرایی، نسبی‌گرایی مبتنی بر نظریه‌ی معقولیت طبیعی. روش‌شناسی علوم انسانی, 4-32.
  4. زیباکلام, س. (1384). معرفت شناسی اجتماعی؛ طرح و نقد مکتب ادینبورا. تهران: سمت.
  5. ساروخانی, ب. (1389). روش های تحقیق در علوم اجتماعی (اصول و مبانی). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  6. شهریاری, ش. (1395). نقش عوامل اجتماعی در معرفت ریاضی و منطقی؛ بر مبنای دیدگاه های مکتب ادینبرا. منطق پژوهی, 73-102.
  7. گلور, د., استرابریج, ش., & توکل, م. (1383). جامعه‌شناسی معرفت و علم. (ش. بهیان, ح. حاجی‌حیدری, ج. محمدی, م. مهدی‌زاده, & ح. ملک, مترجم) تهران: سمت.
  8. Barnes, B., & Bloor, D. (1982). Relativism, Rationalism, Sociology of Knowledge. In M. Hollis, & S. Lukes, RATIONALITY AND RELATIVISM (pp. 20-47). Oxford: Basil Blackwell.
  9. Barnes, B., Bloor, D., & Henry, J. (1996). Scientific Knowledge: A Sociological Analysis. Chicago: The University Chicago Press.
  10. Bloor, D. (1981). The Strength of the Strong Programme. Philosophy of Social Science, 199-213.
  11. Bloor, D. (1982). Durkheim and Mauss Revisited: Classification and the Sociology of Knowledge. Studies in History and Philosophy of Science, 267-297.
  12. Bloor, D. (1984). Reply to J. W. Smith. Studies in History and Philosophy of Science, 245-249.
  13. Bloor, D. (1991). knowledge and Social Imagery. London: The University of chicago Press.
  14. Bloor, D. (1997). Remember the Strong Program? Science, Technology, & Human Values, 373-385.
  15. Bloor, D. (1999). Anti-Latour. Studies in History and Philosophy of Science, 81-112.
  16. Bloor, D. (2004 a). Sociology of Scientific Knowledge. In J. Wolenski, I. Niiniluoto, & M. Sintonen, Handbook of Epistemology (pp. 919-962). Norwell: Kluwer Academic Publishers.
  17. Bloor, D. (2007 c, February 12). Interview with David Bloor. (F. Briatte, Interviewer)
  18. Bloor, D. (n.d.). Staff Profiles. Retrieved from stis.ed.ac.uk: http://www.sps.ed.ac.uk/staff/science_technology_and_innovation_studies/bloor_david
  19. Latour, B. (1999). For David Bloor... and Beyond: A Reply to David Bloor's "Anti-Laour". Studies in History and Philosophy of Science, 113-129.
  20. Lauden, L. (1981). The Pseudo-Science of Science? Philosophy of Social Science, 173-198.
  21. Lewens, T. (2005). Realism and the Strong Program. The British Journal for the Philosophy of science, 559-577.
  22. Merton, R. (1975). Social Theory and Social Structure. New York: The Free press.
  23. Pels, D. (1996). The Politics of Symmetry. Social Studies of Science, 277-304.
  24. Seidel, M. (2014). Epistemic relatvism: A constructve critque. Basingstoke: Palgrave Macmillan.
  25. Lynch, W., & R. Fuhrman, E. (1991). Recovering and Expanding the Normative: Marx and the New Sociology of Scientific. Science, Technology. & Human Values, 233-248.

 

 

فلسفه علم
دوره 12، شماره 1 - شماره پیاپی 23
شهریور 1401
صفحه 277-303
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار