نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

• غلامحسین مقدم حیدری

عضو هیات علمی گروه فلسفه علم پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

چکیده

شیوع بیماری کووید 19 در اوایل سال 2020 که بسرعت به همه گیری جهانی تبدیل شد مناسبات گوناگون بشری را بشدت تغییر داد. بکارگیری تکنیک قرنطینه برای جلوگیری از شیوع این بیماری، مناقشات فراوانی را در حوزه های بهداشت عمومی و کنترل اجتماعی مطرح کرد. لازمه وقوف بر این تغییرات گسترده و مناقشات حاصل از آن، شناخت تاریخ همه گیری و تاثیرات آن در حوزه سلامت و بهداشت عمومی و تبعات آن در تغییر الگوی سیاسی و کنترل اجتماعی است. در این مقاله می کوشیم ابتدا بطور اجمال تاریخی از تطور مفهوم همه گیری از یونان تا قرون وسطی را بیان کنیم و نشان می دهیم که شیوه غالب برای کنترل همه گیری ها تکنیک جداسازی بود. سپس نشان می دهیم که چگونه در قرن چهاردهم با گسترش همه گیری طاعون و تاثیر آن بر کاهش جمعیت و به خطر افتادن بقای حکومت های اروپایی؛ تکنیک قرنطینه برای مهار و کنترل همه گیری ها ابداع شد. نهایتا در قرن هیجدهم و نوزدهم سلامت ، بهداشت عمومی، جمعیت و کنترل آن خود ابژه جدیدی برای پیدایش دانش های جدیدی همچون آمار و کنترل اجتماعی شدند. در واقع پزشکی شهری در قرن هیجدهم ادامه و توسعه نهاد پزشکی-سیاسی قرنطینه در اواخر قرون وسطی بود که متضمن مطالعه مکان هایی بود که پدیده های همه گیری را تکثیر می کردند وگسترش می دادند. به عبارت دیگر برنامه بهداشت عمومی به عنوان رژیمی از سلامت برای جمعیت مطرح شد که مستلزم دخالت ها و کنترل های پزشکی اقتدارگرا شد.

کلیدواژه‌ها

• همه گیری
• قرنطینه
• میاسما
• طاعون
• مراقبت
• فوکو

عنوان مقاله [English]

Epidemics, quarantine and the political power of medicine

نویسنده [English]

• Gholamhossein Moghaddam Heidari

faculty member in IHCS

چکیده [English]

The spread of Covid 19 disease in early 2020, which quickly became a global epidemic, drastically changed human relationships. The use of quarantine technique to prevent the spread of the disease has sparked much controversy in the areas of public health and social control. It is necessary to be aware of these widespread changes and the resulting conflicts, to know the history of the epidemic and its effects in the field of public health and its consequences in changing the political pattern and social control. In this article, we first try to briefly describe the evolution of the concept of pandemics from Greece to the Middle Ages, and show that the dominant method of controlling pandemics was segregation. Then we show how in the fourteenth century the quarantine technique was invented to control epidemics. The invention of this technique was the beginning of the emergence of new knowledge such as statistics and social control. Finally, in the eighteenth and nineteenth centuries, public health became a new object. In fact, urban medicine in the eighteenth century was the continuation and development of the medical-political institution of quarantine in the late Middle Ages, which included the study of places that spread the phenomena of epidemics. In other words, the public health program was introduced as a health regime for the population that required authoritarian medical interventions and controls. .

کلیدواژه‌ها [English]

• Epidemic
• quarantine
• miasma
• plague
• care
• Foucault