فلسفه علم

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

هیدگرجوان و بحران علوم نظری

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموختة فلسفة علم، دانشگاه صنعتی شریف

2 استادیار دانشگاه شهید بهشتی تهران

چکیده

هیدگر پس‌از جنگ جهانی اول متوجه بحرانی در علم شد که آن ‌را ناشی از غلبة رویکرد نظری برخاسته از علوم ‌تجربی و تسری‌یافتن این رویکرد به ‌سایر بخش‌های علوم می‌دانست. چیستی این بحران و راه چیرگی بر آن پرسشی است که به‌زعم این نوشته، یکی از دغدغه‌های اصلی هیدگر، پیش از تألیف هستی و زمان بوده است. پرسش اصلی ما در این مقاله شناسایی رویکرد هیدگر به این بحران در دوره‌ای است که کم‌تر مورد توجه قرار می‌گیرد،یعنی هیدگر جوان پیش از تألیف کتاب هستیوزمان. در همین راستا بیان ‌می‌شود که چگونه یک نظریه از طریق زندگی‌زدایی و صوری‌سازیِ موقعیت‌های زنده حاصل می‌شود. این موضوع با تمرکز عمده بر درس‌گفتارهای سال 1919 فرایبورگ تحقیق شده است. در نگاه هیدگر جوان علم، کنشی زنده،و مواجهه‌ای اگزیستانسیال با جهان است. مادرآغازه‌های پژوهش‌های علمی‌مان پدیده‌ها را در زیستـ بافتِ روزمره‌ مان معنادارمی‌کنیم؛اما به ‌تدریج با محوِ این موقعیت‌های تاریخی و زیستی پدیده‌ها را به ‌‌شکلی منتزع از بافتِ معنا بخش‌شان درمی‌آوریم و آن‌ها را به‌ ‌مثابة چیزهایی نظری درنظرمی‌گیریم. به ‌نظر هیدگر رویکرد نظری،که غالب‌ترین رویکرد در علم جدید است، از مواجهه‌ای پیشاـ نظری و اصیل نشئت گرفته است. در پایان با ارائة تفسیری شماتیک نشان می‌دهیم مراحل تبدیل‌شدن امر موقعیتمند به ابژة نظری چه مراحلی است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Young Heidegger and the Crisis of Theoretical Sciences

نویسندگان [English]

  • Ata Heshmati 1
  • Meysam Sefidkhosh 2

1 master of Philosophy of Science, Sharif University

2 Assistant Professor of Shahid Beheshti University

چکیده [English]

In this essay, at first, we will discuss Heidegger's notions on the main crisis of Western academy raised after the First World War. Heidegger thinks that this crisis is the effect of "theoretical approach" dominated by natural sciences which transmitted to other disciplines. Secondly, the Heidegger's analysis on the basis of the theoretical approach is examined and we argue how a theory is primarily derived from 'live situations' in the way of de-vivification and formalization processes. These subjects can be studied by emphasis on the Freiburg 1919 lecture-courses. Young Heidegger believes that science is a life practice that based on an existential encounter with the world. In this context, every scientific practice must be viewed and interpreted in its life-context. The theoretical encounter originated in a pre-theoretical encounter. Drawing on a schematic figure, it will be examined clearer, by which to a certain degree we can show the process of construction of the theoretical something from a situational something.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Martin Heidegger
  • Phenomenology of Scientific Practice
  • the Crisis of Theoretical Sciences
  • Science as a Practice
  • Theory
مراجع
احمدی،بابک (1381).هیدگروپرسشبنیادین، تهران: مرکز.
اشپیگلبرگ،هربرت (1391). جنبشپدیدارشناختی؛درآمدیتاریخی، ترجمة مسعود علیا،تهران: مینوی خرد.
دیلتای، ویلهلم (1388). مقدمه بر علوم انسانی، ترجمة صانعی دره‌بیدی،تهران: ققنوس.
زهاوی،دان (1392). پدیدارشناسیهوسرل، ترجمة مهدی صاحب‌کار و ایمان واقفی،تهران: روزبهان.
هوسرل،ادموند (1389). فلسفه به‌‌مثابة علم متقن، ترجمة بهنام آقایی و سیاوش مسلمی، تهران: مرکز.
هیدگر،مارتین (1389). هستیوزمان، ترجمة عبدالکریم رشیدیان، تهران: نشرنی.
 
Bambach, C. R. (1995). Heidegger, Dilthey, and the crisis of historicism, Cornell University Press.
Dreyfus, H. L. (1991). Being-in-the-world: A commentary on Heidegger's being and Time, Division I, The MIT Press.
Dreyfus, H. L. (2002). ‘How Heidegger defends the possibility of a correspondence theory of truth with respect to the entities of natural science’, in Hubert L. Dreyfus and Mark A. Wrathall (eds.),Heidegger Reexamined, Routledge.
Dreyfus, H. L. and C. Spinosa (1999). ‘Coping with things-in-themselves: A practice-based phenomenological argument for realism’, Inquiry, Vol. 42, No. 1.
Glazebrook, T. (2000).Heidegger's philosophy of science, New York: Fordham Univ Press.
Heidegger, M. (1912). ‘The problem of reality in modern philosophy’, Supplements, edited byJohn Van Buren, State University of New York Pr (2002).
Heidegger, M. (1915). ‘The Concept of Time in the Science of History’, Supplements, edited byJohn Van Buren, State University of New York Pr (2002).
Heidegger, M. (1919). Towards the Definition of Philosophy: With a Transcript of the Lecture Course ‘On the Nature of the University and Academic Study’ (Freiburg Lecture-courses 1919), Burns and Oates, 2000.
Heidegger, M. (1925).History of the Concept of Time, Bloomington: Indiana University Press.
Kisiel, T. (2002).Heidegger's Way of Thought: Critical and Interpretive Signposts, Continuum.
Kisiel, T. J. (1995). The genesis of Heidegger's Being and Time, University of California Pr.
Van Buren, J. (1994). The young Heidegger: Rumor of the hidden king, Indiana University Press.
Van Buren, J. (2002). ‘Chronological Overview: Education, Teaching, Research and Publication’, Supplements, edited byJohn Van Buren, State University of New York Pr.
 
فلسفه علم
دوره 6، شماره 12 - شماره پیاپی 12
مهر 1395
صفحه 37-59
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار