نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفۀ علم پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

2 استادیار وعضو هیأت علمی گروه فلسفۀ علم پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

چکیده

پدیدۀ ناموضعیت کوانتومی به معنای وجود ارتباطات علّی فوق نوری بین ذرات کوانتومی در‌هم‌تنیده است. یکی از راه‌های تبیین چنین پدیده‌ای ارائۀ مدلی تکیونی است.در اینرویکرد ذرات فوق ‌نوری (تکیون‌ها) واسطۀ ارتباط علّی میان نقاط دارای جدایی فضاگون می‌شوند. وجود تکیون‌ها ظاهراً با ساختار فضا-زمانی نسبیت خاص سازگار است و شواهد خوبی برای این ادعا وجود دارد.اما مسأله اینجا است که هر مدل تکیونی‌ای نمی‌تواند پدیدۀ ناموضعیت را تبیین کند. مدل [1]تکیونی‌ای که بخواهد تبیین درستی از ناموضعیت کوانتومی ارائه دهد به دلیل تبصره‌ای بودن و داشتن تعهدات متافیزیکی خارج از عرف هنوز تبیین خوبی نیست اما وجود یک برنامۀ پژوهشی برای کار‌های فیزیکی آیندهاز ویژگی‌های مثبت آن است.



[1]
دانشجوی دکتری فلسفۀ علم پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی sajad.malmir@gmail.com
 
استادیار وعضو هیأت علمی گروه فلسفۀ علم پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی a_mansourius@yahoo.com
تاریخ دریافت:11/4/1395 تاریخ پذیرش:8/7/1395

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Is Tachyonian Model a good explanation for quantum non-locality?

نویسندگان [English]

  • sajad malmir 1
  • alireza mansouri 2

1 PhD of Philosophy of Science, Institute for Humanities and Cultural Studies

2 Associate Professor and Faculty Member of Philosophy of Science department, Institute of Humanities and Cultural Studies

چکیده [English]

Quantum non-locality phenomenon indicates that there are superluminal causal relations among entangled quantum particles. One way to explain this phenomenon is Tachyonian model. In this approach, superluminal particles (Tachyons) are the causal relational mediators of space-like points. It seems that Tachyons are compatible with the space-time structure of special relativity; there are good evidences for this, but the problem is that just some of Tachyonian models are able to explain the quantum non-locality. Because of its ad hoc-ness and having strange metaphysical implications, a Tachyonian model doesn’t offer a good explanation for the quantum non-locality. However, this model has provided, as its good feature, a research program for Physicists.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • quantum non-locality
  • special relativity
  • Tachyon
  • reference frame
  • metaphysics of Tachyonian model
Aspect, A., Dalibard, J., and Roger, G. (1982). Experimental Tests of Bell’s Inequalities Using Time-varying Analyzers. Physical Review Letters, 49, 1804–7.
Basano, L. (1980). Farewell to tachyons?. Foundations of Physics 10 (11-12):937-948.
 Bell, J. S. (1987).Speakable and Unspeakable in Quantum Mechanics. Cambridge: Cambridge University Press.
Chodos. Alan &  I. Hauser. Avi,  (1985). the Neutrino as a Tachyon. Physics Letters,  valume 150B, number 6..
Feinberg, G. (1967).Possibility of Faster-than-Light Particles.Physical Review, 159,1089–105.
Girard, Réjean & Marchildon, Louis (1984). Are tachyon causal paradoxes solved?, Foundations of Physics 14 (6):535-548.
Lakatos, Imre (1978).The Methodology of Scientific Research Programmes.Cambridge University Press.
Maudlin.Tim, (2011).Quantum Non-Locality and Relativity, Metaphysical Intimations of Modern Physics.Third Edition.Blackwell.
Recami, Erasmo (1978).How to recover causality in special relativity for tachyons.Foundations of Physics 8 (5-6):329-340.
Ricardo S. Vieira (2012).An Introduction to the Theory of Tachyons.Arshiv.org
Shimony, Abner (2013). Bell's Theorem.The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Winter 2013 Edition), Edward N. Zalta (ed.), URL =