نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه اصفهان
2 دانشیارگروه فلسفه و کلام اسلامی دنشگاه اصفهان m. bid@ltroui.ac.ir
3 alireza.aghahosseini@gmail.com
چکیده
بازخوانی گفتمان علمی و روش شناسی حاکم بر تمدن اسلامی در دوره های گذشته،به ویژه دوره نوزایی،در ارتباط با شناخت تمدن اسلامی دارای اهمیت راهبردی است.به طور کلی دوره نوزایی تمدن اسلامی به دلیل مواجهه با اندیشه یونانی و کتب ترجمه شده از سایر تمدن ها از لحاظ فکری و علمی دارای ساختاری مجموعه ای است.بر همین اساس در این پژوهش سعی گردیده با مقایسه روش شناسی زکریای رازی و ابونصرفارابی به عنوان دو نمونه بارز دوران نوزایی،مختصات گفتمان علمی دوره نوزایی تمدن اسلامی(قرون سوم و چهارم) مورد بازشناسی قرار گیرد.یافته های این پژوهش حاکی از آنست که زکریای رازی دارای معرفت شناسی واقع گرا و روش شناسی تجربه گرایانه ی محض به سبک اثبات گرایان فعلی است و فارابی دارای معرفت شناسی آرمان گرایانه با تاکید بر عقلانیت استعلایی و دارای روش شناسی ترکیبی و عقلانیت همراه با تجربه است.در نهایت بر اساس یافته های این پژوهش می توان این طور نتیجه گیری نمود که روش شناسی متکثری بر گفتمان علمی دوره نوزایی تمدن اسلامی- ایرانی حاکم بوده است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Rereading Scientific Discourse Renaissance of Islamic civilization With an Emphasis on Scientific Methodologies of Razi and Farabi
نویسندگان [English]
- Masood Motaharinasab 1
- Mohammad bidhendi 2
- Alireza Aghahosseini 3
1 PhD student in political science, University of Isfahan
2 Associate professor of Islamic philosophy and theology, University of Isfahan
3 Associate Professor of Political Science, University of Isfahan
چکیده [English]
Rereading scientific discourse and methodology of Islamic civilization in the past period, especially during the renaissance, in connection with Islamic civilization recognition, has a strategic importance. In general, because of exposure to Greek thought and books translated from other civilizations, the Islamic renaissance intellectually has a collective structure. Accordingly, in this study, comparing methodologies of Razi and Farabi, the two exemplars of Islamic renaissance, we have tried to recognize the coordinates of scientific discourse renaissance of Islamic civilization (third and fourth centuries). The findings indicate that Razi has a realist epistemology and a positivist methodology similar to the twenty century positivism’s methodology. Farabi, on the other hand, has an idealistic epistemology and a combined methodology with an emphasis on transcendental rationality and rationality alongside experience. Finally, based on the findings of this study it can be concluded that a pluralistic methodology has been dominant on scientific discourse of Islamic-Iranian civilization.
کلیدواژه‌ها [English]
- methodology
- empiricism
- rationality
- scientific renaissance
- Razi
- Farabi
)