نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

دانشجوی دکتری فلسفه و حکمت اسلامی، الهیات شهید مطهری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.

چکیده

گالیله دست‌کم در بخشی از آثارش، صراحتاً ندای بی‌نیازی از تجربه سر می‌دهد. ابن‌سینا نیز در بحث از علم خدا به جزئیات، علم پیش از تجربه‌ی منجم را نمونه‌ای از علمی می‌داند که درست مانند علم الهی، از انفعال تجربی متأثر نیست. در این نوشتار تلاش کرده‌ایم میان چنین اظهارنظرهایی که نتیجه‌ی نظرورزی این دو فیلسوف تلقی می‌شود و مقدمات آن، یعنی پیش‌فرض‌ها و روش‌های احتمالاً مشترک آن‌ها، ارتباط برقرار کنیم. نهایتاً نیز به این نتیجه رسیده‌ایم که ابن‌سینا در وجهی از مطالعات طبیعی‌اش، با روش کاری گالیله هماهنگی دارد و همین هماهنگی، سخنان یکسان آن دو را سبب شده است. در نمونه‌ای که به بررسی آن پرداخته‌ایم، ابن‌سینا در بررسی حرکات سماوی، مطالعه‌‌ بر ساختار ریاضیاتی اجسام سماوی را مدنظر قرار می‌دهد و سرشت‌یابی رایج در طبیعیات ارسطویی را کنار می‌گذارد و به روش گالیله‌ای نزدیک می‌شود. البته نمی‌توان این روش را به تمام طبیعت‌شناسی شیخ نسبت داد و روش علمی دوپاره‌ی او را با شیوه‌ی علمی یکپارچه‌ی گالیله یکسان انگاشت.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Galileo, Avicenna and dispense with experiment: a research on their common methodological presuppositions

نویسنده [English]

  • Seyyed Ali Hosseini

PhD student of Islamic Philosophy and Wisdom, Shahid Motahhari Theology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.

چکیده [English]

Galileo, at least in a part of his works, claimed the dispense with experience recourse in natural studies; Likewise, Avicenna when discussed about God’s knowledge of individuals, exemplifies his knowledge to astornomer’s knowledge of predictable phenomenon of lunar eclipse, whose knowledge wouldn’t be effected by experimental data and it’s not mere a passive one. We’ll try to see if there’s any connection between their same claims of attaining scientifical knowledge without recourse to experiment, and their probable common presuppositions or methods. Finally we concluded that they partly shared in methodological background, though we can’t prove their completely sameness in the method. In the case we mentioned, Avicenna studied the mathematical structure of celestial bodies and neglected their nature. by this step, he abandoned Aristotle's paradigm and move toward Galileo's scientific method, but we can't ascribe the same method to them, because Avicenna had a dualistic method in his physical studies, but Galileo had a unified method

کلیدواژه‌ها [English]

  • Avicenna
  • Galileo
  • Scientific method
  • dispense with experiment
۱. ابن‌رشد، محمدبن‌احمد (۱۹۸۲). تلخیص کتاب البرهان، قاهره: الهیئة المصریة.
۲. ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله (۱۳۷۳). برهان شفا، ترجمه‌ی قوام‌صفری، تهران: فکر روز.
۳. ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله (۱۴۰۴) الف. التعلیقات، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
۴. ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله (۱۴۰۴) ب. الشفا ـ الهیات، تصحیح سعید زائد؛ الاب قنوانی، قم: مرعشی نجفی.
۵. ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله (۱۴۰۴) ج. الشفاء- الطبیعیات، ج ۱( السماء الطبیعی)، چاپ دوم، قم، مرعشى‌نجفى.
۶. ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله (۱۳۷۹). النجاة، چاپ دوم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
۷. ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله (۱۳۸۳). الهیات دانشنامه‌ی علائی، چاپ دوم، همدان: دانشگاه بوعلی سینا.
۸. بهشتی، احمد (۱۳۸۶). تجرید: شرح نمط هفتم از کتاب الاشارات و التنبیهات، چاپ دوم، قم: بوستان کتاب.
۹. برت، ادوین آرتور (۱۳۶۹). مبادی مابعدالطبیعی علوم نوین، ترجمه‌ی دکتر سروش، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی؛ مؤسسه‌ی مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
۱۰. سجادی، سید هدایت (۱۳۸۷). «مکانیک گالیله‌ای و حرکت‌شناسی در فلسفه‌ی اسلامی»، آینه‌ی معرفت، شماره ۱۵: : ۳۲ـ ۸۰.
۱۱. صدرالدین شیرازى، محمد بن ابراهیم (بی‌تا). الحاشیة علی الهیات الشفا، قم: بیدار
۱۲. کاپالدی، نیکلاس (۱۳۹۰). فلسفه‌ی علم، ترجمه‌ی علی حقی، چاپ سوم، تهران: سروش.
۱۳. مطهری، مرتضی (۱۳۸۴). مجموعه آثار، ج۷، چاپ هفتم، تهران: صدرا.
۱۴. نصیرالدین طوسی، محمدبن‌محمد (۱۳۷۵)، شرح الاشارات و التنبیهات (مع المحاکمات)، ج۳، قم: نشر البلاغه.
15. Crombie, A. C. (1996). Science, art and nature in medieval and modern thought, London and Rio grande: The Hambledon press.
16. Duhem, Pierre (1969). To save the phenomena, an essay on the idea of physical theory from Plato to Galileo, Chicago: University of Chicago press.
17. Evans, James (1998). The history and practice of ancient astronomy, New York; Oxford: Oxford university press.
18. Finocchiaro, Maurice A. (2014). The Routledge guidebook to Galileo's dialogue, London: Routledge taylor & francis group.
19. Galilei, Galileo (1967). Dialogue concerning the two chief world systems - Ptolemaic & Copernican, traslated by Stillman Drake, second edition, University of California press Berkeley and los angeles.
20. Galilei, Galileo (2001). Dialogues concerning two new sciences, Translated by Henry Crew & Alfonso de Salvio, New York: William Andrew publishing.
21. Gardner, Michael R. (1983). “Realism and instrumentalism in pre-newtonian astronomy”, In: Testing scientific theories, Minnesota studies in the philosophy of science, Volume 10, pages 201-265.
22. Hasse, Dag Nikolaus (2016). Success and suppression: Arabic sciences and philosophy in the renaissance, Cambridge, Massachusetts; London, England: Harvard University Press.
23. Levere, Trevor H.; Shea, William R. (1990). Nature, Experiment, and the Sciences: Essays on Galileo and the History of Science in Honour of Stillman Drake, Dordrecht: Springer Netherlands.
24. Petkov, Vesselin (2012). Inertia and Gravitation: From Aristotle's Natural Motion to Geodesic worldlines in curved spacetime, Montreal: Minskowski istitute press
25. Pisano Raffaele; Agassi, Joseph; Drozdova, Daria (eds.) (2017). Hypotheses and Perspectives in the History and Philosophy of Science: Homage to Alexandre Koyré 1892-1964, Cham: Springer International Publishing AG.
26. Reisman C. David; Mcginnis, Jon (eds.) (2004). Interpreting Avicenna: Science And Philosophy In Medieval Islam-Proceedings Of The Second Conference Of The Avicenna Study Group (Islamic Philosophy, Theology, and Science), Leiden: Brill.
27. Wallace, William A. (1981). Prelude to Galileo: Essays on medieval and sixteenth century sources of Galileo thought, Dordrecht: D. Reidel publishing company.
28. Wallace, William A. (1992). Galileo's logical treatises: a translation, with notes and commentary, of h1s appropriated Latin questions on Aristotle's Posterior analytics, Dordrecht: Springer science+Business Media.
29. Wallace, William A. (1984). Galileo and his sources: Heritage of the collegio romano in Galileo's science, Priceton: Princeton university press.