TY - JOUR ID - 882 TI - کرون در باب ارجاع، دیویدسون در باب محتوا JO - فلسفه علم JA - PS LA - fa SN - 2383-0722 AU - صداقت آهنگری حسین‌زاده, مرتضی AD - استادیار گروه فلسفة علم، دانشگاه امیرکبیر Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 3 IS - 5 SP - 23 EP - 33 KW - جواز معرفتی KW - مثلث‌بندی KW - ارجاع KW - ارتباط کلامی DO - N2 - کرون معتقد است مرجع یک اسم را فقط ارتباط علّی با آن شیء متعین نمی‌کند، چراکه علیت حاوی نوعی عدم تعین است که برای فرار از آن لازم است بعد شناختی، که از آن به جواز معرفتی یاد می‌کند، نیز در تعیین مرجع اثر گذارد. دیویدسون بیان مشابهی را در مورد نحوة تعین محتوای باور ادراکی در تز مثلث‌بندی خود دارد. در این تز او معتقد است فرد علاوه‌بر ارتباط علّی با محتوای باور ادراکی خود که شیئی خارجی است که علت آن باور در فرد شده است، لازم است از ارتباط کلامی با دیگران نیز جهت تعین محتوای این باور، کمک گیرد. در این مقاله، پس از بیان نظریات کرون و دیویدسون، به بیان مشابهت‌های جواز معرفتی در نظریة کرون و ارتباط کلامی در نظریة دیویدسون خواهم پرداخت. UR - https://philosophy.ihcs.ac.ir/article_882.html L1 - https://philosophy.ihcs.ac.ir/article_882_d6b54f74c05c2b3d0d5f1e932d6e1d21.pdf ER -