TY - JOUR ID - 2424 TI - آیا مدل تکیونیتبیین خوبی برای پدیدۀ ناموضعیت کوانتومی است؟ JO - فلسفه علم JA - PS LA - fa SN - 2383-0722 AU - مال‌میر, سجاد AU - منصوری, علیرضا AD - دانشجوی دکتری فلسفۀ علم پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی AD - استادیار وعضو هیأت علمی گروه فلسفۀ علم پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی Y1 - 2016 PY - 2016 VL - 6 IS - 12 SP - 103 EP - 123 KW - ناموضعیت کوانتومی KW - نسبیت خاص KW - تکیون KW - چارچوب های مرجع KW - متافیزیک مدل تکیونی DO - N2 - پدیدۀ ناموضعیت کوانتومی به معنای وجود ارتباطات علّی فوق نوری بین ذرات کوانتومی در‌هم‌تنیده است. یکی از راه‌های تبیین چنین پدیده‌ای ارائۀ مدلی تکیونی است.در اینرویکرد ذرات فوق ‌نوری (تکیون‌ها) واسطۀ ارتباط علّی میان نقاط دارای جدایی فضاگون می‌شوند. وجود تکیون‌ها ظاهراً با ساختار فضا-زمانی نسبیت خاص سازگار است و شواهد خوبی برای این ادعا وجود دارد.اما مسأله اینجا است که هر مدل تکیونی‌ای نمی‌تواند پدیدۀ ناموضعیت را تبیین کند. مدل [1]تکیونی‌ای که بخواهد تبیین درستی از ناموضعیت کوانتومی ارائه دهد به دلیل تبصره‌ای بودن و داشتن تعهدات متافیزیکی خارج از عرف هنوز تبیین خوبی نیست اما وجود یک برنامۀ پژوهشی برای کار‌های فیزیکی آیندهاز ویژگی‌های مثبت آن است.[1]دانشجوی دکتری فلسفۀ علم پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی sajad.malmir@gmail.com استادیار وعضو هیأت علمی گروه فلسفۀ علم پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی a_mansourius@yahoo.comتاریخ دریافت:11/4/1395 تاریخ پذیرش:8/7/1395 UR - https://philosophy.ihcs.ac.ir/article_2424.html L1 - https://philosophy.ihcs.ac.ir/article_2424_a1643823f706a5a5efd3318e5e713682.pdf ER -